90 год Алесю Адамовичу
У беларускай літаратуры чарговы юбілей. У пачатку верасня споўнілася 90 год з дня нараджэння Алеся Адамовіча – беларускага пісьменніка, грамадскага дзеяча, крытыка, літаратуразнаўцы. З нагоды гэтай круглай даты цэнтральная бібліятэка імя М. Гарэцкага арганізавала выставу «Праўда, якую помніць народ», а Красулінская сельская бібліятэка аформіла тэматычную паліцу «Фигура европейского масштаба». Алесь Адамовіч увайшоў у гісторыю беларускай літаратуры, перш за ўсё, як аўтар твораў пра вайну з фашызмам.
На выставах прадстаўлены такія знакамітыя мастацкія творы пісьменніка, як «Хатынская аповесць», «Каратели», «Сыновья уходят в бой», «Последняя пастораль», дакументальныя кнігі «Я з вогненнай вёскі…» і «Блокадная книга», напісаныя А. Адамовічам у суаўтарстве з іншымі пісьменнікамі, літаратуразнаўчыя і крытычныя працы пісьменніка «Здалёк і зблізку», «Ничего важнее». Акрамя таго выставы змяшчаюць артыкулы і кнігі пра жыццёвы і творчы шлях аўтара, што дае магчымасць бліжэй пазнаёміцца з яго асобай і творчасцю.
День знаний с библиотекой
Традиционно, 1 сентября отмечается День знаний. С этого дня у школьников и студентов заканчиваются «сладкие» летние деньки и начинаются «тяжелые» трудовые будни. Как официальный государственный праздник День знаний появился не так давно, только в 1984 году. Этот день знаменуют торжественные линейки, а также специальные тематические уроки, которые проводятся как в школах, так и в библиотеках.
Центральная библиотека им. М. Горецкого и районная детская библиотека также встречали ребят в этот праздничный день. Урок знаний для учеников 10 классов СШ №2 «Беларусь – моя Родина» прошел в читальном зале центральной библиотеки. В начале мероприятия библиотекарь с помощью видеоролика напомнила ребятам о таком значимом событии, как 500-летие белорусского книгопечатания . Далее в течение мероприятия для учеников был сделан экскурс по нашей стране и ее областным городам. Ребята и библиотекарь поговорили о Беларуси: ее административно-территориальном устройстве, населении, религии, экологической ситуации, государственной символике.
В стенах районной детской библиотеки прошел урок знаний под названием «На тебя надежда, наша молодёжь!». Его посетили третьеклашки. На уроке библиотекарь поговорила с детьми о нашей Родине, ее истории и современности. В ходе мероприятия ребятам предлагались различные задания и викторины, посвященные Беларуси.
Таким образом, уроки знаний, проведенные в библиотеках 1 сентября, были направлены на воспитание у подрастающего поколения патриотизма и гражданственности, формирования чувства гордости за нашу страну.
Интересно знать. Несмотря на то, что 1 сентября – это Международный праздник, не во всех странах дети идут в школу именно в этот день. Например, в Болгарии и Азербайджане учебный год начинается 15 сентября. В Дании дети отправляются в школу уже в августе. Учебный год в Южной Корее начинается в марте, а в Японии – 1 апреля. Плавающее расписание начала занятий практикуется в Италии. Тут все зависит от региона, и каждый год дата начала занятий в школах сообщается отдельно. В такой африканской стране, как Южный Судан школы открывают свои двери в День весеннего равноденствия, т.е. 20 марта.
Паэзія – маё жыццё
У жніўні споўнілася 100 гадоў з дня нараджэння народнага паэта Беларусі Пімена Емяльянавіча Панчанкі. З нагоды гэтай падзеі бібліятэкамі Горацкай раённай бібліятэчнай сеткі былі арганізаваны выставы. Супрацоўнікі цэнтральнай бібліятэкі імя М. Гарэцкага і Рэкцянскай сельскай бібліятэкі падрыхтавалі экспазіцыі пад агульнай паэтычнай назвай «Пакуль сонца не згасла, пакуль свецяцца зоры…». На іх прадстаўлена творчая спадчына самога паэта, а таксама артыкулы і кнігі, прысвечаныя асобе аўтара.
Шматгранная паэтычная творчасць Пімена Емяльянавіча знайшла адлюстраванне ў звыш 30 зборніках, выдадзеных у розныя часы: «Упэўненасць», «Вераснёвыя сцягі», «Дарога вайны», «Крык сойкі», «Горкі жолуд», «Высокі бераг» і іншыя. Некаторыя з іх былі адзначаны дзяржаўнымі і літаратурнымі прэміямі. Пімен Панчанка - адзін з самых шчырых, самых «псіхалагічных» паэтаў, ён валодаў рэдкім дарам вельмі канкрэтна, падрабязна, з увагай да дэталяў расказваць пра сябе і пра час. «Паэзія Панчанкі вядзе да людзей, да іх штодзённых спраў, жыве людскімі клопатамі і трывогамі, – адзначаў літаратуразнавец Варлен Бечык. – Паэт вядзе дыялог з пакаленнямі, шмат разоў звяртаецца да моладзі, клапатліва-ласкава гаворыць пра дзяцей, з пяшчотаю, спачуваннем і разуменнем раскрывае глыбіні сэрцаў маці, жанчыны… І якое багацце настрояў і адчуванняў! І крыўда, і недаўменне, і роспач, і абурэнне, і радасць, і здзіўленне... Лірыка Панчанкі вызначаецца псіхалагічнай чуйнасцю, дакладнай душэўнай мерай адчутага і сказанага, суверанасцю свайго і агульнага…» Адметная, непаўторная і глыбока нацыянальная паэзія Пімена Панчанкі назаўсёды ўвайшла ў залаты фонд беларускай літаратуры.
Книги отмечают юбилей
Книги обладают способностью бессмертия. Они самые долговечные плоды человеческой деятельности. С. Смайлс |
А знаете ли Вы, что юбилярами могут быть не только люди, но и… книги? В этом году сотни книг известных писателей празднуют свою круглую дату. Можете ли Вы поверить, что любимым нами с детства сказкам Шарля Перро «Кот в сапогах», «Мальчик-с-пальчик», «Золушка, или Хрустальная туфелька» уже 320 лет, а «Вечерам на хуторе близ Диканьки» Николая Гоголя - 185?! И, тем не менее, это так. Всех круглых именинников не перечислишь, ведь их очень много. Но вот некоторые из них: «Муму» И.С.Тургенева и «Хижина дяди Тома» Г. Бичер-Стоу - 165 лет, «История одного города» М.Е. Салтыкова-Щедрина - 155 лет, «Мертвые души» Н.В. Гоголя - 175, «Дети капитана Гранта» Ж. Верна - 150, «Анна Каренина» Л.Н. Толстого - 140, «Овод» Э.Л. Войнич - 120, «Вино из одуванчиков» Р. Брэдбери - 60, «Старик и море» Э. Хемингуэя - 65, «Алые паруса» А.С. Грина - 95, «Как закалялась сталь» Н. Островского - 85, «Дети Арбата» А. Рыбакова - 30, «Бацькаўшчына» К. Черного- 85, «Паўлінка» Я. Купалы - 105, «Людзі на балоце» И. Мележа - 55.
«Сыну вёскі прысвячаецца…»
Павуціннай рэжуць сеткаю Думкі блакітную сінь. Разгарнуцца б па вольнаму свету, Праляцець арлом у высі!.. В. Каваль |
17 жніўня спаўняецца 110 гадоў з дня нараджэння беларускага пісьменніка, нашага земляка, які нарадзіўся ў вёсцы Сава, Васіля Каваля. З нагоды гэтай падзеі ў чытальнай зале цэнтральнай бібліятэкі імя М. Гарэцкага арганізавана выстава «Сыну вёскі прысвячаецца…».
Васіль Каваль належыць да той пляяды беларускіх пісьменнікаў, што прыйшлі ў літаратуру 20-х гадоў з народных глыбінь. Адметнасць яго творчасці ў пранікнёным і тонкім лірызме, з якім малады пісьменнік распавядаў пра сучаснае яму жыццё, у глыбокай павазе і даверы да сваіх герояў, ва ўменні шчыра спачуваць чалавечаму гору, разумець пакуты чалавека. Свой творчы шлях Васіль Каваль пачаў у 1925 г. з вершаў, а потым перайшоў да напісання празаічных твораў. Яму належаць кнігі апавяданняў «Як вясну гукалі», «На загонах», «Крыніца», аповесці «Санька-сігналіст» і «Следапыты».
На жаль, жыццёвы і творчы шлях пісьменніка абарваўся вельмі рана, ва ўзросце 30 гадоў. Як і многія іншыя мастакі слова таго складанага часу, Васіль Каваль аказаўся ахвярай масавых рэпрэсій і ў 1937 годзе быў расстраляны. Ужо 80 гадоў няма пісьменніка, аднак яго творчая спадчына жыве і займае значнае месца ў нацыянальнай мастацкай прозе.
На выставе, прысвечанай нашаму земляку, прадстаўлены брашуры і артыкулы пра жыццё і творчы шлях Васіля Каваля, а таксама кніга выбраных твораў пісьменніка. Экспазіцыя будзе цікавай усім, хто хоча бліжэй пазнаёміцца з творчай асобай маладога і таленавітага аўтара.