Рыгор Барадулін – геній, сціплы, іранічны і просты ў зносінах. Нягледзячы на званні і ўзрост, для большасці знаёмых народны паэт быў дзядзькам Рыгорам.

Яго творчасць – гэта не толькі літаратурная спадчына, але і глыбокі след у сэрцах многіх пакаленняў беларусаў. Барадулін – гэта голас, які гучыць у нашых душах, заклікаючы нас памятаць пра свае карані, любіць родную зямлю і шанаваць яе культуру. Яго вершы, эсэ – гэта не проста словы, а цэлы свет, напоўнены эмоцыямі, філасофскімі развагамі і непаўторным беларускім духам.

Да юбілею пісьменніка бібліятэкі сеткі падрыхтавалі шэраг выстаў: «Салавей беларускай паэзіі», «Пакуль баліць душа», «Чараўнік роднага слова», «Паэтычны свет Рыгора Барадуліна».

Выставы знаёмяць з жыццём і багатай творчай спадчынай Рыгора Барадуліна. Тут прадстаўлены збор твораў і асобныя працы паэта, выставы дапаўняюць цікавыя старонкі біяграфіі, водгукі сяброў і калег паэта аб яго творчасці, партрэты аўтара.

Барадулінская паэзія – гэта перш за ўсё паэзія факта. Ён умее быць і легкадумна-гарэзным, і высокаўсхваляваным, і трагічна ўзрушаным. Адчуваецца вялікая эрудыцыя аўтара, глыбокае разуменне жыцця, страснасць натуры. Творчасць Рыгора Барадуліна – гэта споведзь душы, споведзь шчырая, гарачая, сыноўняя. Яго лірыка – шчырая размова, паэтычны раздум пра родную краіну, пра волю, пра савіх продкаў, генетычных і гістарычных. Мы адчулі, што паэт імкнецца стварыць свой паэтычны свет; адчулі барадулінскую рыфму, гуказапіс, метафарызм, што з′ яўляецца апазнавальным пашпартам асобы паэта. На прыкладзе сваёй паэзіі ён паказаў невычэрпныя магчымасці роднай мовы. Творы яго, захоўваючы сакавітую і найлагоднейшую матчыну мову, вучаць высокай праўдзе, справядлівасці, дабру і чалавечнасці.

Яго творы будуць жыць у нашых сэрцах, натхняючы новыя пакаленні пісьменнікаў і чытачоў. Няхай жа яго мудрасць і талент працягваюць асвятляць шлях беларускага слова, а памяць пра яго застанецца ў нашых душах назаўсёды.

Их безупречная служба в составе Вооруженных Сил Республики Беларусь и работа в правоохранительных органах является блестящим доказательством того, что безопасность народа и земли Республики Беларусь находится в надёжных руках волевых и мужественных защитников Отечества, готовых в любой момент отразить любую исходящую извне угрозу для нашей страны. Это день, когда мы все вместе можем сказать «спасибо» тем, кто делает нашу жизнь безопаснее.

К этой дате в библиотеках сети оформлены книжные выставки: «Стоит на страже Родины солдат», «На страже Родины», «Отвага. Мужество и честь», «День настоящих мужчин», «Отечества надежная опора», «23 февраля – 23 книжки для мальчишки», «Святое дело – родине служить», «Сила и доблесть», «Слава солдату за мир на земле».

Выставки знакомят с фактами и историей возникновения праздника, помогают узнать больше о белорусской армии. На выставках, также представлены брутальные истории, художественная литература с характером. Здесь и детективы, и приключения, энциклопедические издания и справочники, а также классика.

Библиотекарь филиала «Горская сельская объединенная библиотека» провела для юных школьников патриотический урок «Держава армией крепка». Ребята узнали об истории возникновения праздника, о современной белорусской армии, о ее функциях и задачах в мирное и военное время. Поразмышляли о том, трудно ли быть командиром, а после дети отгадывали солдатские загадки, искали и «обезвреживали мины», варили «кашу из топора», совершали «марш-бросок», а также пытались остановить «вражеские танки» точным броском «гранаты».

День защитников Отечества и Вооруженных сил – это не просто дата в календаре, а важный момент для каждого из нас, когда мы можем остановиться и задуматься о значении мужества, чести и долга. В этот день мы не только чествуем тех, кто носит военную форму, но и осознаем, что защита Отечества – это общая ответственность каждого гражданина. Пусть этот праздник станет символом единства и сплоченности нашего народа, вдохновляя нас на новые свершения во имя мира и процветания Беларуси. Мы гордимся нашими защитниками и уверены, что их преданность и стойкость будут служить примером для будущих поколений. С праздником, дорогие защитники! Пусть ваша сила и мужество всегда будут с нами, а мир и спокойствие – в наших домах.

21 лютага свет адзначае Міжнародны дзень роднай мовы – дзень, які нагадвае нам пра важнасць захавання і развіцця моўнага разнастайнасці. Беларуская мова, як і любая з іншы моў свету, з'яўляецца не толькі сродкам зносін, але і носьбітам культуры, традыцый і ідэнтычнасці народа. У сучасным свеце, дзе глабалізацыя і распаўсюджванне дамінуючых моў, такіх як англійская, становяцца ўсё больш актуальнымі, важна памятаць пра значэнне роднай мовы для кожнай нацыі. Беларуская мова, якая мае глыбокія гістарычныя карані і багатую літаратурную спадчыну, патрабуе нашай увагі і падтрымкі.

Дні роднай мовы ў нашай краіне пачалі святкавацца дзяржаўнымі ўстановамі з 2009 года. Беларуская мова – самая мілагучная пасля італьянскай, вырашылі эксперты ЮНЭСКА. Гісторыкі сцвярджаюць, што яна яшчэ і самая старажытная сярод славянскіх. І каб захаваць сваю родную мову, беларусам трэба на ей размаўляць, бо няма народа без мовы, няма мовы без яго носьбіта.

Да міжнароднага дня роднай мовы ў бібліятэках сеткі аформлены выставы: «Мілагучнае, звонкае, спеўнае слова!», «Роднай мовы гук чароўны», «Дзіўная родная мова мая», «Моц і прыгажосць роднай мовы», «Жыве ў вяках беларуская кніга».

На кніжных выставах прадстаўлены кнігі на роднай мове ад класікаў беларускай літаратуры да сучасных аўтараў. Тут можна пазнаёміцца з вядомымі з дзяцінства мастацкімі творамі беларускіх песняроў: Я. Коласа, Я. Купалы, М. Танка, М. Багдановіча, І. Мележа, І. Шамякіна і іншых. А таксама з энцыклапедычнымі выданнямі па гісторыі беларускага кнігадрукарства, разнастайнымі слоўнікамі, біяграфіямі беларускіх асветнікаў, паэтаў і іншых дзеячаў культуры і мастацтва Беларусі. Амаль усе кнігі, прадстаўленыя на выставах, выданыя на беларускай мове, ілюстраваны, а галоўнае – даступныя кожнаму, хто наведаецца ў бібліятэку.

Таксама да міжнароднага дня бібліятэкары правялі шэраг мерапрыемстваў: інформ-кактэйль «На роднай мове размаўляю», чытацкі салон «Сэрцам краніся роднага слова», гутарку «Беларуская мова як частка міравой культуры», гульню-вандроўку «Беларуская скарбонка», круглы стол «Беларуская, мілая, родная шчырая мова мая», акцыю «На роднай мове размаўляю».

Пад час мерапрыемстваў дзеці даведаліся як беларуская мова праходзіла доўгі і складаны шлях развіцця, як узнікла беларускае кнігадрукаванне і які ўплыў на гэтыя працэсы аказалі выдатныя беларускія асветнікі і дзеячы культуры. А таксама дзеці чыталі мастацкія творы, адгадвалі загадкі, расказвалі вершы, удзельнічалі ў віктарынах, здзейснілі падарожжа ў гісторыю Міжнароднага дня роднай мовы.

У беларускіх пісьменнікаў і асветнікаў ёсць шмат шчырых, пранізлівых радкоў пра родную мову. Чытаць іх варта і 21 лютага, і ў любы іншы дзень года. Не толькі чытаць, але вучыць родныя словы, спрабаваць размаўляць па-беларуску, карыстацца сваёй мовай ў штодзённым жыцці. Каб не знікла яна, а квітнела, як роўная сярод роўных, узбагачала кожнага з нас, яднала нацыю, мацавала Беларусь і рабіла беларусаў адметнымі сярод іншых народаў свету.

Вядучыя мерапрыемства расказалі пра гісторыю свята, непаўторнасць і багацце беларускай мовы, прывялі выказванні аб ёй вядомых пісьменнікаў. У выкананні студэнтаў прагучалі вершы беларускіх майстроў слова на роднай і аб роднай мове.

На мерапрыемства былі запрошаны ўдзельнікі народнага літаратурнага калектыву “Роднае слова”: член Саюза пісьменнікаў Беларусі Алеся Цэван і паэт Аляксандр Ведзянееў.

Аўтары чыталі свае беларускамоўныя вершы аб Радзіме, жыцці і каханні, разам з аўдыторыяй разважалі аб значэнні і ролі роднай мовы ў жыцці чалавека.

З задавальненнем слухалі студэнты і песні на словы члена Саюза пісьменнікаў Беларусі Ніны Кавалёвай (“Беларусі”; муз. Уладзіміра Воранава), паэтаў Аляксандра Клачкова (“Буслы Беларусі”; муз. Яўгена Магаліфа), Лідзіі Андрэевай (“Проста сын”; муз. Андрыяна Бялясава), а таксама “Матчыну песню” кампазітара Валянціны Макеевай. Напрыканцы прагучала песня “Добрыя людзі” (словы Алеся Бадака, муз. Алега Елісеенкава) у выкананні малодшага навуковага супрацоўніка кафедры іхтыялогіі і рыбаводства Мікалая Семянка.

Супрацоўнікамі цэнтральнай бібліятэкі імя Максіма Гарэцкага была падрыхтавана літаратурная выстава, дзе экспанаваліся кнігі класікаў беларускай літаратуры, выданні, прысвечаныя гістарычнаму станаўленню і развіццю беларускай мовы, слоўнікі, паэтычныя і празаічныя зборнікі твораў магілёўскіх і горацкіх аўтараў.

Студэнты выказвалі свае адносіны да роднай мовы, гаварылі аб тым, як важна карыстацца ёй у паўсядзённым жыцці, думаць па-беларуску.

Сёння, адзначаючы яго 100-гадовы юбілей, мы ўспамінаем пра вялікі ўклад гэтага народнага пісьменніка ў беларускую літаратуру. Яго творы — гэта не проста словы на паперы, а глыбокія развагі пра жыццё, каханне, прыроду і чалавечыя адносіны.

У творчай асобе Івана Навуменкі аб'ядналіся, сумясціліся два таленты –пісьменніка і даследчыка літаратуры. Няпроста сказаць, які з гэтых талентаў больш важкі, які вызначальны, паколькі і празаічная спадчына, і плён навуковых пошукаў адзначаны «пячаткай майстра».

Для прозы Івана Навуменкі характэрны ў значнай ступені аўтабіяграфізм. Лірычная пранікнёнасць пачуццяў і даверлівасць інтанацый, псіхалагічная дакладнасць учынкаў герояў, праўдзівасць дэталяў і мастацкіх абагульненняў – адметныя рысы творчасці пісьменніка.

Да юбілею аўтара ў бібліятэках сеткі аформлены выставы: «Запрашэнне да роздуму», «Аб чым шумелі сосны», «Талент Івана Навуменкі», «І радасць, і смутак, і боль», «Залатыя старонкі беларускай літаратуры», «Летапісец эпохі», «Крылы творчага натхнення», «Крылья творческого вдохновения». Сярод прадстаўленых выданняў былі як класічныя творы, так і менш вядомыя, якія адлюстроўваюць разнастайнасць яго літаратурнага стылю і тэматыкі. Кнігі Івана Якаўлевіча не толькі захавалі яго думкі і ідэі, але і сталі важным элементам культурнай спадчыны Беларусі, што падкрэслівалася на выставках. Яны запрашаюць наведвальнікаў акунуцца ў свет яго літаратурнай творчасці, адкрываючы новыя грані яго таленту і ўплыву на беларускую культуру.

Святкуючы 100-гадовы юбілей Івана Навуменкі, мы не толькі адзначаем яго літаратурныя дасягненні, але і ўспамінаем пра тое, як яго творчасць працягвае жыць у сэрцах людзей. Кожная старонка яго кніг – гэта шлях, які злучае пакаленні, што шукаюць натхненне, разуменне і падтрымку ў яго словах. Спадчына Навуменкі – гэта дар, які будзе жыць вечна, нагадваючы нам пра сілу літаратуры, здольнай змяняць жыцці, даваць надзею і ўздымаць лепшыя пачуцці.