Чтобы привлечь внимание общественности к проблемам ВИЧ-инфицированных, чтобы научить всех людей быть терпимыми, чтобы здоровый человек проникся пониманием и состраданием, и было объявлено 1 декабря 1988 года — Днем борьбы со СПИДом. Именно с болезнью, а не с людьми ею зараженными. Во всем мире в этот день говорят о СПИДе, о том, какую угрозу существованию человечества несет эта глобальная эпидемия. Организованные усилия направлены на укрепление общественной поддержки программ профилактики распространения СПИДа, на организацию обучения и предоставления информации по всем аспектам СПИД.

СПИД − больная и острая тема современности. Это страшно. Это опасно. На сегодняшний день эпидемия не имеет своего лица. Если на начальных этапах зараженные были потребителями психоактивных веществ, то сейчас может быть заражен человек любого социального статуса. И оградить себя от этой напасти можно. Для этого нужно вести здоровый образ жизни и владеть определенной информацией.

Свой вклад в расширение информированности населения по вопросу ВИЧ-инфекции и СПИД вносят и библиотеки. О симптомах и этапах развития заболевания, а также о мерах профилактики посетители библиотек нашей сети смогли узнать, ознакомившись с книжными выставками: «Стоп ВИЧ», «Знай и живи», «ВИЧ: знание против страха», «Стоп ВИЧ. Знание против страха», «ВИЧ-инфекция: что нужно знать взрослым и детям», «Лестница, ведущая вниз…», «Мы против ВИЧ», «ВИЧ – глобальная проблема мира», «Предупрежден – значит вооружен!», «Мы против ВИЧ». На выставках представлены книги, журналы, брошюры, памятки об истории возникновения заболевания, о путях передачи вируса, синдромах и группах риска, профилактике ВИЧ инфекции.

Единственное средство остановить распространение вируса по планете – не дать ему проникнуть в организм. Только от нас самих зависит, останемся мы здоровыми, или будем жить со СПИД. Как уберечь себя – должны знать все!

В связи с этим, для большей осведомленности детей и подростков библиотеки сети подготовили и провели ряд мероприятий: беседу «Стоп! ВИЧ-инфекция» (филиал «Горская сельская объединенная библиотека»), информационный час «Он ласков, но крайне опасен» (филиал «Добровская сельская объединенная библиотека»), беседу-предупреждение «Наша жизнь не дается нам дважды» (филиал «Каменская сельская объединенная библиотека»), встречу с медработником «Осторожно: ВИЧ-инфекция» (филиал «Рудковщинская сельская библиотека-клуб»), анкетирование «Что знает молодежь о ВИЧ-инфекции» (филиал «Савская сельская объединенная библиотека»). В ходе встреч библиотекари говорила с участниками мероприятий о том, что такое ВИЧ-инфекция, чем она отличается от СПИДа, о путях заражения ВИЧ и возможности инфицирования, о мерах профилактики и его символе – красной ленточке. Библиотекари старалась донести до ребят мысль о том, что проблема ВИЧ-инфекции касается сегодня каждого.

Любой человек, в любом возрасте, независимо от пола, места проживания, религиозных убеждений и социального положения может заразиться.Только знание о путях передачи и профилактике ВИЧ-инфекции и умения, способны защитить каждого из нас от заражения.

Каждому человеку важно понять, что СПИД – это не просто статистика. Это не просто цифры. Это судьбы живых людей.

Нам всем нужно понять, что, сегодня ВИЧ – это объективная реальность, игнорировать которую просто невозможно. Знать и постоянно помнить о том, что вирус иммунодефицита человека уже здесь, рядом, а не на другом конце планеты, – единственно правильный выход. Каждому из нас важно внимательно относится к себе, своему здоровью и будущему.

Смешные ситуации в школе, неприятности дома и во дворе, оборачивающиеся опять же смешной стороной, яркие, как никогда, впечатления детства, посещения зоопарка и цирка, лето в деревне, прогулки недалеко от дома, в окрестностях Трёхпрудного переулка…

Как удавалось Драгунскому писать так, чтобы было интересно и детям, и взрослым? Чтобы они вместе смеялись и переживали, читая забавные истории о Дениске? Чтобы, зная наизусть многие диалоги, вновь и вновь доставали книгу с полки?

Этим чудесным рассказам уже больше полувека, они полны давно ушедших реалий совсем иной страны, но при этом удивительным образом не устарели ни на йоту. Потому что главное в них – не приметы времени, а само ощущение детства.

К юбилею классика детской литературы Виктора Юзефовича Драгунского в библиотеках сети оформлены книжные выставки: «Мастер улыбки и смеха», «Веселые ребята Виктора Драгунского», «Затейники и фантазеры».

Книги, представленные на выставках, познакомят читателей с творчеством и биографией писателя. Добрые и озорные рассказы писателя пользуются особой популярностью у детей и их родителей. Эти произведения заставляют читателей не только смеяться, но и задуматься о том, что такое хорошо и что такое плохо, об ответственности, учебе и многом другом. Также на выставках представлены сборники и произведения разных лет, на которых выросло не одно поколение.

Юные читатели филиала «Каменская сельская объединенная библиотека» совершили литературное путешествие «По секрету всему свету». В ходе мероприятия дети узнали о замечательном человеке, талантливом писателе, авторе рассказов о Дениске, с удовольствием слушали, что прототипом Дениски стал сын писателя. Когда мальчик рос, с ним происходили разные интересные истории и Драгунский их записывал. Так и получились «Денискины рассказы». Дети отвечали на вопросы по произведениям писателя. Познакомились с музыкальным телефильмом «Денискины рассказы».

В филиале «Савская сельская объединенная библиотека» прошла викторина-юморина «Мастер улыбки – Драгунский». Ребята узнали о жизни и творчестве писателя, о периоде его биографии, когда он работал в цирке клоуном, был основателем уникального театра пародий «Синяя птичка» и о первых произведениях писателя для детей из серии «Денискины рассказы». Девчонки и мальчишки приняли участие в познавательной викторине «Что я люблю», в подвижной игре «Мы с Драгунским поиграем», в творческих конкурсах «Собери картинку», «Веришь-не веришь», «Волшебный сундучок».

Знаменитый детский писатель Виктор Юзефович Драгунский писал весёлые, добрые, а порой и грустные истории про маленьких детей. Его рассказы «Профессор кислых щей», «Тайное становится явным» ребятишки читают с удовольствием, ведь приключения сверстников всегда интересны. Создавая мир, наполненный детской выдумкой, проказами и звонким смехом, писатель сам оставался в душе ребёнком, не переставая мечтать о том, что будет завтра, и верил, что это непременно будет что-нибудь новое и удивительное.

Книги Виктора Драгунского смело можно рекомендовать для семейного чтения. Они сближают людей разных возрастов, дают повод для воспоминаний и темы для душевных разговоров, заставляют смеяться и сопереживать, наблюдать и делать выводы, а главное – радоваться жизни вместе! Это хорошее чтение для любого ребенка, и оно по-прежнему актуально, хотя мир сильно изменился с тех пор, как книга была впервые опубликована. Во многих отношениях это свежий глоток воздуха и хороший отдых от удивительно загруженного, коммуникабельного, онлайнового мира, в котором в наши дни растут дети.

Сейчас невозможно себе представить библиотеку без книг этого писателя. Книги его самые потрёпанные, их читают и перечитывают дети и взрослые вместе со своими детьми и внуками. Вместе с героями произведений Николая Носова можно весело провести время, от души посмеяться и сделать для себя важные выводы, что всему можно научиться, надо только не вешать нос и уметь дружить.

К этой юбилейной дате в отделе по обслуживанию детского читателя центральной библиотеки им. М. Горецкого открылась книжная выставка «Веселая страна Николая Носова», на которой представлены книги: «Витя Малеев в школе и дома», «Мишкина каша», «Незнайка на Луне», «Приключения Незнайки и его друзей», «Веселая семейка» и многие другие веселые и увлекательные рассказы. Они учат ребят-книголюбов быть честными, правдивыми, смелыми. Николай Носов почти ничего не выдумывал в своих рассказах: писал о тех ситуациях, которые наблюдал из жизни своего сына и его друзей. Веселые и поучительные книги Николая Николаевича расскажут о литературных героях, их жизни и приключениях.

Также в библиотеках сети прошли мероприятия: викторина «Незнайкины друзья» (филиал «Каменская сельская объединенная библиотека»), громкие чтения «Любимых детских книг творец» (филиал «Савская сельская объединенная библиотека»), игровая программа «Самый веселый писатель в мире» (филиал «Ленинская сельская объединенная библиотека»). Ребята узнали интересные факты из жизни Николая Носова и как он стал детским писателем, так же узнали о том, где он брал сюжеты для своих рассказов, вспомнили самые яркие произведения автора, дети путешествовали по страницам книг писателя, дружно и в рифму отвечали на вопросы, подбирали рифму к словам и играли в волшебный мешочек. Юные читатели с интересом поиграли в игры-викторины по творчеству Николая Носова и отгадывали загадки о героях его произведений. Много позитивных эмоций осталось у ребят после мероприятий.

Все книги Носова наполнены юмором – веселым, доброжелательным изображением героев в смешном виде. Открывай любую страницу – без улыбки, а то и неудержимого смеха читать невозможно. Чтение произведений Николая Носова учит честности, дружбе, трудолюбию, справедливому отношению к людям и ясному взгляду на мир. Проведите опыт: спросите кого-нибудь из взрослых, читали ли они книги Николая Носова. В ответ человек обязательно улыбнётся и вспомнит смешной эпизод из «Незнайки» или «Вити Малеева», «Веселой семейки» или сказки «Бобик в гостях у Барбоса». А поскольку «взрослых» книг Носов написал мало, так и останется он в памяти читателей «чистокровным детским юмористом».

Збор, захаванне, апрацоўка і папулярызацыя краязнаўчых матэрыялаў – асноўны напрамак дзейнасці бібліятэкі аграгарадка Маслакі Горацкага раёна.

У кожнай сферы – будзь гэта школа, бальніца, сельская гаспадарка – ёсць свае перадавікі, заслужаныя людзі, якія сваёй працай і адданасцю прафесіі ўнеслі і ўносяць дастойны ўклад у любімую справу, укладваюць часцінку душы ў выбраную прафесію.

Багатая Маслакоўская зямля працавітымі і таленавітымі людзьмі. Многія з іх узнагароджаны ордэнамі і медалямі. Хтосьці за адметныя дасягненні ў навуцы, а хто проста добрасумленна працуючы на сваёй роднай зямлі. Сярод знакамітых землякоў Маслакоўскай зямлі:

Булахаў Міхаіл Гапеевічі (в. Маслакі, 1919-2012) – савецкі і беларускі мовазнавец, педагог, доктар філалагічных навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР;

Клімаў Міхаіл Трафімавіч (в. Міхайлавічы, 1929) – герой Сацыялістычнай Працы, спецыяліст у галіне тэхнічнага абслугоўвання і рамонту абсталявання прадзільнай вытворчасці, Заслужаны настаўнік рабочай моладзі БССР;

Маненкаў Павел Васільевіч (в. Маслакі, 1897-1974) – доктар медыцынскіх навук, прафесар, Заслужаны дзеяч навукі Татарскай АССР. На працягу 25 год кіраваў рэспубліканскім навуковым таварыствам акушэраў гінеколагаў, быў членам вучонага савета Міністэрства аховы здароўя ТАССР, быў адным з рэдактараў Вялікай медыцынскай энцыклапедыі;

Новікаў Дзям’ян Раманавіч (в. Шапялёўка, 1896-1976) – заслужаны дзеяч культуры БССР, дырэктар (заснавальнік) бібліятэкі БСГА;

Цітоў Леанід Пятровіч (в. Міхайлавічы, 1946) – член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, доктар медыцынскіх навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь.

Маслакоўскі край мае багатае мінулае, якое неабходна вывучаць і зберагаць для будучых пакаленняў. Гэта тычыцца, у тым ліку, гісторыі гаспадаркі і яе працаўнікоў. У выніку пошукава-даследчай дзейнасці стала вядома, што ў 1933 г. у Горацкім раёне была поўнасцю праведзена калектывізацыя, амаль усе сяляне былі ўцягнуты ў калгасы. У Маслаках у 1929 годзе быў арганізаваны калгас «Шлях Леніна» (з 1954 г. – калгас імя Маленкова), які спецыялізіраваўся на вырошчванні льна. У народзе кажуць: лён любіць паклон, а людзі, чый лёс звязаны з гэтай дзіўнай блакітнавокай культурай, удастоенай гонару ўпрыгожваць герб Беларусі, заслугоўваюць пашаны і павагі.

У 30-я гады на ўсю краіну было шырока вядома імя Домны Сцяпанаўны Каравосавай, ураджэнкі Горацкага раёна, якая ўстанавіла рэкорд па церабленні льну. Першай у раёне яна была ўзнагароджана ордэнам “Знак Пашаны”. Яе праца стала прыкладам для іншых калгаснікаў: ордэнам “Знак Пашаны” былі адзначаны 13 працаўнікоў гаспадаркі, 13 – ордэнам “Леніна”, 28 – ордэнам “Працоўнага Чырвонага Сцяга”, двое – ордэнам “Дружбы народаў” і яшчэ шмат якімі дзяржаўнымі ўзнагародамі была ўганаравана праца землякоў.

Развіваючы краязнаўчы напрамак, бібліятэкар філіяла “Маслакоўская сельская аб’яднаная бібліятэка” выкарыстоўвае разнастайныя формы работы і сістэматычна праводзіць мерапрыемствы. Склалася трывалая сістэма работы з настаўнікамі і вучнямі мясцовай школы, якія карыстаюцца краязнаўчымі матэрыяламі для правядзення ўрокаў гісторыі, прыродазнаўства, беларускай літаратуры, падрыхтоўкі адказаў на пытанні краязнаўчых конкурсаў і віктарын.

Так, 22 лістапада была наладжана гадзіна краязнаўства для вучняў 10 класа “Працай іх доблеснай ганарыцца родная зямля”. Бібліятэкар расказала пра знакамітых землякоў, ураджэнцаў Маслакоўскага сельскага савета, якія сваёй творчасцю, працай праславілі родную зямлю. Рабяты пазнаёміліся краязнаўчымі выданнямі бібліятэкі, якія расказваюць пра знакамітых землякоў Маслакоўскага краю, з базай даных “Мой адзіны, самы любы аграгарадок, каторы – існасць: Маслакі!”, з краязнаўчай картатэкай.

У цяперашні час важна не толькі сабраць і апрацаваць краязнаўчыя матэрыялы, але і зрабіць іх даступнымі для як мага большай колькасці карыстальнікаў. З мэтай захавання, распаўсюджвання і папулярызацыі гістарычнай, духоўнай і культурнай спадчыны малой радзімы створана поўнатэкставая база даных “МАСЛАКІ: Мой Адзіны, Самы Любы, Аграгарадок, Каторы – Існасць”.

Электронны рэсурс, прадстаўлены на інфармацыйным сайце ДУК “Горацкая раённая бібліятэчная сетка”, уяўляе сабой паўнатэкставую фактаграфічную базу даных, якая складаецца з некалькіх раздзелаў: “Гісторыя”, “Прырода”, “Сельскі Савет”, “Эканоміка краю”, “Ахова здароўя”, “Асвета”, “Культурна-асветніцкія ўстановы”, “Людзі вёскі”, “Славутыя землякі”, “Нашы ардэнаносцы”, “Фотагалерэя”. База ўтрымлівае звесткі аб гістарычных падзеях, знакамітых ураджэнцах і памятных мясцінах вёскі Маслакі. Храналагічны перыяд – з 19 стагоддзя па цяперашні час. Матэрыялы дапоўнены бібліяграфіяй і фотаздымкамі.

Наперадзе яшчэ шмат задумак і творчых планаў і калі чытачы адносяцца з любоўю да сваёй малой радзімы, ведаюць свае карані, шануюць гісторыю і традыцыі свайго народа значыць праца бібліятэк у краязнаўчым напрамку не дарэмная.

Яна нарадзілася ў в. Рудка Пінскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і. Атрымала педагагічную адукацыю: скончыла аддзяленне беларускай мовы і літаратуры БДУ. Працавала загадчыцай бібліятэкай ЦК ЛКСМБ. Некаторы час жыла ў Чэхаславакіі, пасля вярнулася на Радзіму, займалася творчай працай. З 1976 г. Яўгенія Іосіфаўна Янішчыц была літкансультантам «Сельскай газеты», а з 1983 г. загадвала аддзелам паэзіі часопіса «Маладосць». Займалася яна і грамадскай дзейнасцю, удзельнічала ў якасці дэлегата ў рабоце XXXVI сесіі Генеральнай асамблеі ААН (1981).

Друкавацца Я. Янішчыц пачала ў пінскай раённай газеце яшчэ вучаніцай Парэцкай сярэдняй школы. Свае вершы будучая паэтэса падпісвала псеўданімамі Ж. Заметкіна, Е. Іосіфава. Першыя пробы яе паэтычнага пяра заўважылі і ацанілі ў сярэдзіне 60-х крытыкі і чытачы. Падчас сканчэння школы і паступлення на вучобу ва ўніверсітэт яна мела ўжо публікацыі ў рэспубліканскіх перыядычных выданнях.

Першы зборнік вершаў маладой паэтэсы «Снежныя грамніцы» (1970) выйшаў, калі яна вучылася на пятым курсе БДУ. Кніга была вельмі добра прынята, пра аўтарку многа і ўхвальна пісалі. Многія вобразы «Снежных грамніц» сапраўды неслі ў сабе першародную свежасць юнацкага захаплення жыццём, улюбёнасць у родны край і яго людзей, адкрытасць перад светам надзей і спадзяванняў.

Імя паэтэсы хутка атрымала пэўную вядомасць, а яе творы друкаваліся не толькі ў беларускіх газетах, часопісах і калектыўных зборніках, але і ва Украіне, у Расіі ў такіх цэнтральных выданнях, як «Молодая гвардия», «Дружба народов», «Литературная газета», «Правда», перакладаліся за мяжой.

Наступны зборнік «Дзень вечаровы» пабачыў свет у 1974 г., а ў 1978-м быў адзначаны прэміяй Ленінскага камсамола Беларусі. У кнізе пашыраюцца далягляды, узбагачаецца вопыт, раскрываюцца новыя якасці лірычнага характару. Вобразы роднага краю дапаўняюцца новымі рэаліямі: да асэнсавання Радзімы, палескіх краявідаў, сустрэч з дарагімі людзьмі дадаецца пачуццё мацярынства.

Этапным, паваротным прызналі крытыкі трэці зборнік вершаў Я. Янішчыц «Ясельда» (1978), дзе больш прыметна ўзмацняецца ўвага да цяжкасцей жыцця, ускладняецца светабачанне паэтэсы. Асаблівай пранізлівасцю вызначаецца ў кнізе лірыка кахання. Па-ранейшаму пяшчотная і надзвычай тонкая ў перадачы інтымнага пачуцця ва ўсёй яго супярэчлівасці і жывой рухомасці, любоўная лірыка нясе ў сабе больш, чым раней, гаркоты.

Свайго сталага майстэрства Я. Янішчыц дасягнула ў кнігах «На беразе пляча» (1980), «Пара любові і жалю» (1983), адзначанай у 1986 г. Дзяржаўная прэмія Беларусі імя Я. Купалы, «Каліна зімы» (1987). Мысленне паэтэсы вызначаецца філасофскім роздумам над часам і прасторай, імгненнем і вечнасцю, жыццём і смерцю. Стан яе душы выяўляецца праз узаемазалежнасць такіх эмацыянальных катэгорый, як любоў і боль, шчасце і адчай, радасць і журба, святло і цемра. У многіх вершах робіцца акцэнт на няроўную і не надта ласкавую жаночую долю і шчасце, аналізуецца жыццёвы шлях.

Bepшы Я. Янiшчыц пepaклaдзeны нa aнглійcкyю, бaлгapcкyю, icпaнcкyю, нямeцкyю, пoльcкyю, pycкyю, yкpaiнcкyю мoвы. Ha cлoвы пaэткi кaмпaзiтapы P. Дaвыдaў, Ю. Ceмянякa, M. Юpкo i iнш. нaпicaлi пecнi.

Звярталася Яўгенія Іосіфаўна і да прозы, напісала некалькі апавяданняў, рэалістычных па сваёй фактуры і праўдзівых па сутнасці («Кошык бульбы», «Сардэчнасць», «А я ўсіх шкадую» і інш.). Плённа працавала паэтэса ў галіне мастацкага перакладу, узнаўляючы па-беларуску вершы рускіх і ўкраінскіх паэтаў. Змяшчаліся ў друкаваных выданнях яе артыкулы пра паэзію, змястоўныя рэцэнзіі на паэтычныя кнігі, водгукі з падрабязным аналізам твораў.

У яе апошняй прыжыццёвай кнізе «У шуме жытняга святла» (1988) сабрана лепшае з напісанага за дваццаць гадоў літаратурнай працы. Пасля гэтай кнігі творы Я. Янішчыц пачалі прыходзіць да чытача ў выглядзе паэтычнай спадчыны. У 2000 г. выйшла кніга «Выбранае», а ў 2008 г. – «Пачынаецца ўсё з любві…», куды ўвайшло лепшае з напісанага паэтэсай.