Наша земля первой приняла на себя удар гитлеровской Германии и сумела дать достойный отпор захватчикам, показав всему миру пример мужества, бесстрашия и героизма. Жители Беларуси вместе со всеми народами Советского союза внесли свой вклад в общее дело Победы над фашизмом.

В 2024 году исполнится 80 лет со дня освобождения Беларуси от немецко-фашистских захватчиков. К этой значимой дате в библиотеках сети оформлен ряд тематических выставок, которые будут экспонироваться и пополняться новыми изданиями в течение года: «Не меркнет свет Победы!», «Бессмертный книжный полк», «Сквозь года звенит победа», «В книжной памяти мгновения войны», «Минувших лет святая память», «Победа в сердцах поколений», «Освобождение. Память. Независимость», «Память, которой не будет конца», «Мои предки – герои войны», «Страницы великого подвига», «Войны священные страницы навеки в памяти людской».

На выставках представлены книги, рассказывающие о героизме, мужестве и стойкости советских людей в годы Великой Отечественной войны. Это стихи, рассказы и статьи об уникальных человеческих судьбах, неизвестных или малоизвестных военных событиях, самоотверженном характере подвигов, которые совершались во имя Победы. Главный смысл экспозиций – священная память о тех, кто завоевал право на бессмертие самой дорогой ценой – ценой жизни.

Наш священный долг – сохранять это героическое наследие, боевые традиции белорусского народа, передавать новому поколению самое святое чувство – любовь к Родине, суверенной и независимой Беларуси.

Приглашаем ознакомиться с выставками и воссоздать события хроники освобождения Беларуси, обратиться к книгам и документам, хранящим и увековечивающим память о тех героических временах, участниках и свидетелях Великой Отечественной войны.

В наступившем году Горецкий район также отметит 80-летие со дня освобождения от немецко-фашистских захватчиков. В преддверии этой даты тема Великой Отечественной войны стала ведущей в работе библиотек района. Библиотекари, основываясь на фонды книжных и периодических изданий, на собранный архивный материал, стремятся рассказать о наших корнях, прошлом, долге и памяти. Библиографом центральной районной библиотеки им. М. Горецкого Дыльковой Н. Н. еженедельно на страницах местной СМИ освещается хронология событий освобождения района 70-й стрелковой Верхнеднепровской ордена Суворова ІІ степени дивизией в 1944 году «80 лет памяти: хроника освобождения Горецкого района».

З нагоды юбілея Алеся Ануфрыевіча супрацоўнікі бібліятэк сеткі аформілі выставы прысвечаныя жыццёваму і творчаму шляху пісьменніка: «З глыбінаў роднага краю», «Жыццёвае поле Алеся Савіцкага», «Вернасць сваёй дарозе», на выставах прадстаўлены творы аўтара.

Вядома, перажытае падчас вайны не адпускала, давала сюжэты, вызначала погляд на свет і літаратуру. Вось пісьменнік у эсэ «Зялёна-зялёная рунь» распавядае, як па дарозе ад Панявежыса да Шаўляя любуецца мірным полем.

І тут жа: «Драбнiца за драбнiчкаю, памяць аднаўляла падзеi таго бою, i поле бачылася ўжо не зялёным, а чорным, пераараным выбухамi снарадаў i мiн, i трава тады на iм выдавала попельнай i нежывой, парэзанай глыбокiмi каляiнамi ад танкавых гусенiц». Менавіта на гэтым месцы быў бой, у якім Алеся Савіцкага цяжка параніла. А ордэн Славы, да якога Савіцкі быў прадстаўлены як раз за гэты бой загадам камандзіра III гвардзейскага механізаванага корпуса 27 верасня 1944 года, знайшоў героя праз паўстагоддзя, восенню 1999 года.

Алесь Савіцкі, заўсёды любіў дзяцей, выдатна разумеў дзіцячую псіхалогію, назіраючы за імі, а потым – за ўнукам Жэнем, добра адчуваў унутраны свет маленькіх чытачоў. Таму казкі пісьменніка адразу бяруць у палон, прывабліваюць дабрынёй, багаццем фарбаў і гукаў, захапляюць прыгажосцю маляўнічых куткоў, дзе жывуць любімыя ім жывыя істоты, выгляд і павадкі якіх ён трапна апісвае.

Алесь Ануфрыевіч пражыў доўгае жыццё, памёр на 91-м годзе. У дзень свайго нараджэння пісьменнік, які да апошняга заставаўся чалавекам актыўным, абавязкова прайшоў бы ўлюбёным маршрутам.

Были проведены мероприятия для разных возрастных групп: игровая программа «В новый год со сказкой», викторина «Сказки матушки зимы», конкурс стихов и загадок «Чародейка-Зима», занимательный час «Зимние загадки», литературное ассорти «В гости к сказочным героям», литературная слайд игра «Сказочные объяснялки», конкурсно-игровая программа «Сюрпризы под новогодней елкой», игровая программа «Зимнее ассорти», загадки у елки «Новогодние гости», викторина «Если сказки ты читаешь, вмиг героев угадаешь», отгадай-шоу «Ох уж эти сказочники», оформлены красочные книжные выставки, на которых представлены «зимние» сказки и стихи, книги о Новом годе и зимних православных праздниках.

Ребята с удовольствием участвовали в веселых играх и конкурсах. Все мероприятия прошли в атмосфере радости и веселья с сюрпризами и подарками.

Светлому и чудесному празднику Рождеству Христову были посвящены рождественские колядки «Коляда пришла, отворяй ворота». В ходе мероприятия юные читатели узнали историю зарождения и распространения праздника, читали стихи о Рождестве, попробовали себя в роли колядующих, складывали пословицы, собирали пазлы и даже погадали.

Закончилась веселые зимние каникулы, а впереди ждут ребят новые, интересные встречи, путешествия в удивительный, полный загадок и приключений мир книг и литературных героев.

У еўрапейскай літаратуры ён першы аўтар вянка вянкоў санетаў, з’яўляецца аўтарам слоў гімна акадэміі. У 1975 годзе ён скончыў агранамічны факультэт і заўсёды з задавальненнем прыязджае ў Горкі, дзе прайшлі яго студэнцкія гады. Кнігі з дароўнымі надпісамі ад паэта захоўваюцца ў калекцыі аўтографаў цэнтральнай бібліятэкі.

Да юбілея паэта бібліятэкі сеткі аформілі выставы: «Вясковая планета Змітрака Марозава», «Мне богам дадзена радзіма» «Паэтычны свет Змітрака Марозава». На выставах прадстаўлены зборнікі вершаў паэта, апавяданні.

Першы верш З. Марозава надрукаваны ў Быхаўскай раённай газеце «Маяк Прыдняпроўя» у 1977. Першы зборнік паэта «Пад небам бусліным» выйшаў у 1982 годзе. А да гэтага малады паэт друкаваўся у часопісах «Маладосць», «Беларусь», «Родная прырода», у рэспубліканскіх і абласных газетах. Цікава, што вершы 3. Марозава былі заўважаны не толькі ў Беларусі. У 1981–1982 гадах пераклады яго твораў былі выдадзены на рускай і украінскай мовах. А ў 1983 годзе ў Маскве, у выдавецтве «Молодая гвардия» была выдадзена яго кніга «Огонь и жито».

Вершы паэта аб праблемах сучаснай вёскі, аб працы хлебароба, аб наступствах чарнобальскай бяды, аб захаванні гістарычнай спадчыны, аб ахове прыроды. Яго вершы яго пранікнёна-душэўныя, насычаныя цеплынёй, сялянскай дабрынёй. Грамадзянская лірыка, лірыка кахання слыннага паэта Змітрака Марозава заўсёды кранае душу, уражвае, вымушае з ім суперажываць, хаця не заўсёды выклікае ўзнёслы настрой.

Ён піша апавяданні для дзяцей, у каторых у навукова-папулярнай форме апавядае пра агародныя, палявыя і лугавыя расліны, якія растуць на Беларусі. З. Марозаў – аўтар публіцыстычных нарысаў пра беларускую вёску, мінулую вайну. На некаторыя яго вершы напісана песні, якія гучаць на беларускім радыё і телебачанні.

3мітрок Марозаў з’яўляецца аўтарам першай у славянскім свеце складанай формы паэзіі – вянок вянкоў санетаў «Апакаліпсіс душы». Паэт Леанід Дайнека лічыць, што стварэнне вянка вянкоў санетаў «...можна назваць паэтычным подзвігам, схіліўшы ў пашане перад натхнёна-нястомнай працай галаву». Вячаслаў Рагойша аналізуючы творчасць паэта адзначаў, што яго творы «…яскрава сведчаць аб настойлівых творчых пошуках, імкненні глыбей і арыгінальней спасцігнуць свой час і сябе ў часе».